Liber, Caput

 1        I,  VI    |            cognita, inanem quandam habet elocutionem et paene puerilem.
 2        I, XXVII  |   stultitia autem excusationem non habet, quia nemo videtur, aut
 3        I, XXXII  |           dicam adiuvare, mentiar; habet enim quaedam quasi ad commonendum
 4        I, XLI    |      quorum artem instituere vult, habet illam scientiam, ut ex eis
 5        I, XLIII  |             dicam audacius - hosce habet fontis omnium disputationum
 6        I, LIX    |            doctrina potest et hanc habet ab illis rebus dissimilitudinem,
 7       II,  II    |       perite et ornate dicere, non habet definitam aliquam regionem,
 8       II,  IV    |           vel commodi rationem non habet aut denique in aliquo genere
 9       II,  VI    |              23] Sic enim res sese habet, ut, quem ad modum volucris
10       II, XXVI   |           discrepat, genus quoddam habet ambigui; quod tum explicatur,
11       II, XXVII  |      quorum alterum commendationem habet nostram aut eorum, quos
12       II, XLIII  |            vel in perorando tantam habet vim, si est suaviter et
13       II, XLIV   |   adiuvante natura. Sed tantam vim habet illa, quae recte a bono
14       II, XLIX   |       quarum altera commendationem habet, altera concitationem, quae
15       II, LIV    |           nominata est. Leve nomen habet utraque res. Quippe; leve
16       II, LIV    |            altero dicacitatis quid habet ars loci, cum ante illud
17       II, LXII   |           salem amittit, in verbis habet omnem leporem. ~
18       II, LXIII  |            Alterum genus est, quod habet parvam verbi immutationem,
19       II, LXIII  |        Etiam interpretatio nominis habet acumen, cum ad ridiculum
20       II, LXVI   | similitudine, quae aut conlationem habet aut tamquam imaginem: conlationem,
21       II, LXVII  |         esse," sic profecto se res habet, nullum ut sit vitae tempus,
22       II, LXVIII |          et, ut dixi, mimicum, sed habet non numquam aliquid etiam
23       II, LXXIV  |         non levem testem laeseris! Habet enim et voluntatem nocendi
24       II, LXXVII |       utroque loco vel omnibus, si habet eam causa dignitatem atque
25       II, LXXVII |       laborandum; male enim se res habet, quae non statim, ut dici
26       II, LXXX   |     potuisset. Sed et festivitatem habet narratio distincta personis
27       II, LXXXIII|           dicendi genus excitemur; habet enim multitudo vim quandam
28       II, LXXXIV |        nihil laudari potest, tamen habet pluris partis, quarum alia
29       II, LXXXIV |            eloquentia admirationis habet non minus, iucunditatis
30       II, LXXXVII|         quaedam et similitudo est, habet hanc vim, non ut totum aliquid,
31      III, VII    |         verbisque versetur, summas habet dissimilitudines; non sic,
32      III, XXIII  |        quidem se mea sententia sic habet, ut nisi quod quisque cito
33      III, XXIX   |            Omnis igitur res eandem habet naturam ambigendi, de qua
34      III, XXXVIII|            nostrae; sed tamen raro habet etiam in oratione poeticum
35      III, XXXVIII|          delectat, si simile nihil habet, repudiatur]; sed ea transferri
36      III,  XL    |          et vocabulum proprium non habet, ut pes in navi, ut nexum,
37      III, XLII   |        verbo quandam fabricationem habet [sed in oratione]: Africa
38      III, XLVIII |          sonis atque vocibus, quod habet quasdam impressiones et
39      III, LIV    |          Nam et geminatio verborum habet interdum vim, leporem alias,
40      III, LVII   |        animi suum quendam a natura habet vultum et sonum et gestum;