Liber, Caput
1 I, VIII | videri, quod tantam iam essent facultatem adepti, ut non
2 I, XIX | enim appellabat - referti essent eorum libri, de civitatibus
3 I, XXVIII | potuisse neminem, non quo non essent quidam probabiles, sed quia,
4 I, XXXI | oratione ea, quae pro nobis essent, amplificanda et augenda,
5 I, XXXI | amplificanda et augenda, quaeque essent pro adversariis, infirmanda
6 I, XXXII | etiam, quae maxime propria essent naturae, tamen his ipsis
7 I, XXXIV | cuiusque rei propria quaeque essent ornatissima atque optima,
8 I, XXXIV | imitando, quae nova nostris essent, dum modo essent idonea.
9 I, XXXIV | nostris essent, dum modo essent idonea.
10 I, XXXV | Si ea seposita, ut dicis, essent, tu, qui valde spectandi
11 I, XXXVI | si optime tenerem, digna essent ista sapientia ac tuis auribus." "
12 I, XXXVIII| mancipio lumina, uti tum essent, ita recepit; Fufius autem,
13 I, XLVIII | de reliquis rebus, quae essent propriae belli administrandi;
14 I, XLVIII | administrandi; quarum qui essent animo et scientia compotes,
15 I, LIV | attulisses, non uterer, quamvis essent habiles atque apti ad pedem,
16 I, LIV | apti ad pedem, quia non essent viriles," sic illam orationem
17 I, LVI | profiterentur aut ea, quae maxima essent in iure civili, tractare
18 I, LIX | ita necesse esse arbitrati essent, oratorem ipsum erudire
19 I, LXI | dixistique non tam ea, quae recta essent, probari, quam quae prava,
20 II, I | homines non eruditi summam essent prudentiam atque incredibilem
21 II, XVIII | illum audierant, vehementer essent delectati, quaerebant ab
22 II, XXVIII | esse factas, ut cum reges essent exacti, ut cum tribunicia
23 II, XXXIII | quod homines innumerabiles essent, debilitati [a iure cognoscendo]
24 II, XXXIV | esset generis, studiosi qui essent dicendi, omnibus locis discriptam,
25 II, XXXVII | Diogenem; itaque eos, dum Romae essent, et a se et ab aliis frequenter
26 II, LXV | pollicentibus eo loco, ubi aliorum essent imperatorum, turmalis dixit
27 II, LXVI | verborum quidem genera, quae essent faceta, dixisse me puto;
28 II, LXXXV | videretis, si laudationes essent in oratoris officio, quod
29 II, LXXXVII| animis effingi nostris, quae essent a sensu tradita atque impressa;
30 III, XII | ea, quae in quoque maxima essent, imitaremur; ex quo vereor
31 III, XVI | eiusdem sapientiae doctores essent, ut Gorgias, Thrasymachus,
32 III, XVI | dicere docerent. Nam cum essent plures orti fere a Socrate,
33 III, XIX | epulones esse voluerunt, cum essent ipsi a Numa, ut etiam illud
34 III, XXIV | apud Graecos, cuicuimodi essent, videbam tamen esse praeter
35 III, XXXV | quandam omnium rerum, quae essent homine erudito dignae atque
36 III, XXXVIII| pelagus: omnia fere, quo essent clariora, translatis per
37 III, LI | tenebant tamen, ut et illa essent paria, quae dicerent, et
|