Liber, Caput
1 I, III | Graecorum copia comparare voles, multo tamen pauciores oratores
2 I, X | solum meliora, sed etiam multo plura Aristotelem Theophrastumque
3 I, XV | quae sint in quaque re, multo oratorem melius quam ipsos
4 I, XV | quoquo cognoverit, de ea multo dicat ornatius quam ille
5 I, XVIII | quae dicis, nec dubito quin multo locupletior in dicendo futurus
6 I, XVIII | 84] Charmadas vero multo uberius eisdem de rebus
7 I, XXXV | sentiebant celerius esse multo quam ipsi vellent ab eo
8 I, LI | ac molesta et fugienda, multo maiora et acerbiora verbis
9 I, LVII | ignorare, quae pars sine dubio multo maxima est;
10 I, LVII | te audivi atque adfui - multo maiorem partem sententiarum
11 I, LIX | quo nostri omnino melius multo, quod clarissimorum hominum
12 I, LX | ostenderis, qui iam diu multo dicis remissius et lenius
13 II, VI | equidem apud rusticos, sed multo minus apud vos; malo enim
14 II, XIV | iam mirari desino, quod multo magis ante mirabar, hunc,
15 II, XVII | de singulorum causis ac multo etiam maius de natura deorum
16 II, XXIII | noster Sulpicius faceret, multo eius oratio esset pressior;
17 II, XXIV | maxime privatas - sunt enim multo saepe obscuriores - videmus
18 II, XXXII | nihil ad me; illud ad me ac multo etiam magis ad vos, Cotta
19 II, XLII | consilio regatur: plura enim multo homines iudicant odio aut
20 II, XLVI | sed alia sunt maiora multo, fides, officium, diligentia,
21 II, XLVII | oratione solum, sed etiam multo magis vi et dolore et ardore
22 II, LVII | facetias concedit, tamen multo in eo studio magis ipse
23 II, LXV | audiamus" inquit "disertum": multo etiam arrisum est vehementius.
24 II, LXXII | sit in utroque, sed tamen multo est turpius oratori nocuisse
25 II, LXXVII| initio satis factum non sit; multo plus sit in reliqua causa
26 II, LXXX | modum actum sit exponas, et multo apertius ad intellegendum
27 II, LXXXIX| minus eloquentiam tuam et multo magis virtutem et diligentiam
28 III, V | quiddam animo complexi plus multo etiam vidisse videntur,
29 III, XII | inrideam - sunt autem ea multo et plura et maiora, quam
30 III, XV | vacui ac liberi temporis multo plura, quam erat necesse,
31 III, XIX | artis docent, discere, quae multo tamen ornatius, quam ab
32 III, XXII | persuadeas velim, me non multo secus facere, cum de oratore
33 III, XL | copia tamen homines aliena multo magis, si sunt ratione translata,
34 III, XL | sensibus; illa vero oculorum multo acriora, quae paene ponunt
35 III, XLVIII| continuatio verborum haec soluta multo est aptior atque iucundior,
36 III, L | habent instrumenti, tum multo ostendunt magis in verborum,
|