Liber, Caput
1 I, I | Cogitanti mihi saepe numero et memoria vetera repetenti perbeati
2 I, II | multi nostra, plures patrum memoria atque etiam maiorum exstiterunt,
3 I, IV | non iure miretur ex omni memoria aetatum, temporum, civitatum
4 I, V | de thesauro rerum omnium, memoria? Quae nisi custos inventis
5 I, X | Equidem et Ser. Galbam memoria teneo divinum hominem in
6 I, XXI | pertinerent, fontis animo ac memoria contineret. Id si est difficile
7 I, XXI | aliquid ex sermone vestro memoria dignum excipere possemus;
8 I, XXVIII | posse percipere animo et memoria custodire; non quaeritur
9 I, XXVIII | philosophorum, verba prope poetarum, memoria iuris consultorum, voX]
10 I, XXXI | atque ornare oratione; post memoria saepire; ad extremum agere
11 I, XXXII | videram; nam de actione et de memoria quaedam brevia, sed magna
12 I, XXXIV | lecta ad eum finem, quem memoria possem comprehendere, eam
13 I, XXXIV | 157] Exercenda est etiam memoria ediscendis ad verbum quam
14 I, XL | civem negaret esse, quia memoria sic esset proditum, quem
15 I, XL | liber sit? Quid? Quod usu memoria patrum venit, ut paterfamilias,
16 I, XLVI | omnis haec et antiquitatis memoria et publici iuris auctoritas
17 I, LIII | clarissimi recordatione et memoria fletum populo moveret, et
18 II, I | pueris, Quinte frater, si memoria tenes, opinio fuit L. Crassum
19 II, II | si quid velim, nullius memoria iam me refellente, sed edo
20 II, II | vivorum et praesentium memoria teste commendemus. ~
21 II, XXIII | exstinctis his omnis eorum memoria sensim obscurata est et
22 II, XXVIII | egit orator, quod non in memoria mea penitus insederit: itaque
23 II, LXXIII | pro quo diceres; idque memoria teneo, cum mihi sermo cum
24 II, LXXXV | sentiam; adiungam etiam de memoria, ut labore Crassum levem
25 II, LXXXVI | esse capiendos et ea, quae memoria tenere vellent effingenda
26 II, LXXXVII | inscribere? Itaque soli qui memoria vigent, sciunt quid et quatenus
27 II, LXXXVII | verum tamen neque tam acri memoria fere quisquam est, ut, non
28 II, LXXXVII | aspectum veniunt, [admonetur memoria nostra atque excitatur;]
29 II, LXXXVIII| 359] Sed verborum memoria, quae minus est nobis necessaria,
30 II, LXXXVIII| quibus semper utamur; rerum memoria propria est oratoris; eam
31 II, LXXXVIII| homines et divina prope memoria, Athenis Charmadam, in Asia,
32 II, LXXXVIII| exercitatione non eruenda memoria est, si est nulla naturalis;
33 III, III | recordatus? Tenemus enim memoria Q. Catulum, virum omni laude
34 III, XX | Metrodorum illum, de cuius memoria commemoravit Antonius; et
35 III, XXIII | mediocris opera tribuatur, memoria studiumque permaneat. Libet
36 III, LXI | flagranti et doctrina eximia et memoria singulari; cui quamquam
|