Liber, Caput

 1        I,  IX   |           conservatas esse dixisti, alterum, foro, contione, iudiciis,
 2        I,  XX   |              proferebat; quorum ego alterum illi facile adsentiebar,
 3       II,  II   |         semper fuisset, tolleretur, alterum non doctissimum, alterum
 4       II,  II   |            alterum non doctissimum, alterum plane indoctum fuisse; vel
 5       II,   X   |         versaretur, unum infinitum, alterum certum.
 6       II,  XV   |           volet, etiam laudationes; alterum, quod appellant omnes fere
 7       II,  XX   |           potest, deterrendus: quod alterum divinitatis mihi cuiusdam
 8       II,  XX   |  divinitatis mihi cuiusdam videtur, alterum, vel non facere quod non
 9       II, XXVII |    diligentissime considero, quorum alterum commendationem habet nostram
10       II, XXVII |             eorum, quos defendimus, alterum est accommodatum ad eorum
11       II, XXVII |            deinde quo modo dicamus, alterum, quod totum arte tinctum
12       II, XXVII |           quid dicendum sit videre; alterum est, in quo oratoris vis
13       II, XXXI  |          universo genere quaeratur; alterum, quod personis certis et
14       II, XLIX  |            atque atroci genus illud alterum, de quo ante disputavi,
15       II, LIII  |            duobus generibus, quorum alterum lene, alterum vehemens esse
16       II, LIII  |     generibus, quorum alterum lene, alterum vehemens esse volumus, difficilis
17       II, LIV   |             genera sint facetiarum, alterum aequabiliter in omni sermone
18       II, LIV   | aequabiliter in omni sermone fusum, alterum peracutum et breve, illa
19       II, LVIII |         quaerantur: unum, quid sit; alterum, unde sit; tertium, sitne
20       II, LIX   |           genera facetiarum, quorum alterum re tractatur, alterum dicto:
21       II, LIX   |        quorum alterum re tractatur, alterum dicto:
22       II, LXII  |                                252] Alterum genus est in imitatione
23       II, LXIII |       permulta tamen acute dicemus. Alterum genus est, quod habet parvam
24       II, LXXII |                                295] alterum est illud, quod ego maxime
25      III,  IX   |        Theopompo frenis uti solere: alterum enim exsultantem verborum
26      III,  IX   |         verborum audacia reprimebat alterum cunctantem et quasi verecundantem
27      III,   X   |      facilem, usum necessarium. Nam alterum traditur litteris doctrinaque
28      III,   X   |       litteris doctrinaque puerili, alterum adhibetur ob eam causam,
29      III, XXVIII|       usurpare videantur. Nam illud alterum genus, quod est temporibus,
30      III, XXVIII|         exercitatioque celebratur - alterum vero tantum modo in prima
31      III, XXXV  |           esse laudandam; quorum si alterum sit optandum, malim equidem