Liber, Caput

 1        I,  II   |           qui, si clarorum hominum scientiam rerum gestarum vel utilitate
 2        I,  VI   |        rerum magnarum atque artium scientiam consecutus: etenim ex rerum
 3        I, XII   |           cancellis circumscriptam scientiam, fatebor equidem in his
 4        I, XVII  |        quin scias, neque eam tamen scientiam, quam adiungis oratori,
 5        I, XXXVI |        civili? Hanc enim ego omnem scientiam et copiam rerum in tua prudentia
 6        I, XLI   |       instituere vult, habet illam scientiam, ut ex eis rebus, quarum
 7        I, XLV   |         propter hanc iuris civilis scientiam sic appellatus a summo poeta
 8        I, XLVIII|        publicam moderandam usum et scientiam et studium suum contulisset,
 9        I, XLIX  |          omnium rerum atque artium scientiam comprehendere uno oratoris
10        I, XLIX  |          civitatis egregius, illam scientiam dicendi copia est consecutus:
11        I,  LV   |         velis ornare iuris civilis scientiam, suo quoque eam concesso
12        I,  LV   |         oratorem negas, nisi illam scientiam adsumpserit, esse posse.
13        I,  LV   |        causis, idcirco istam iuris scientiam eloquentiae tamquam ancillulam
14        I, LVIII |            defendere, umquam istam scientiam desiderasse; aliud est enim
15        I, LIX   |          Non negare prodesse ullam scientiam, ei praesertim, cuius eloquentia
16       II, VII   |         mendacio nixa sit, quae ad scientiam non saepe perveniat, quae
17       II, VIII  |        eorum voluntates. Huius rei scientiam si quis volet magnam quandam
18       II,  IX   |         faciendorum aut legendorum scientiam profiteatur; aut si quisquam
19       II, LXXXIX|          tuam, tum admiramur istam scientiam et copiam. Equidem etiam
20      III, XIV   |    inlustris, sicut haec vis, quae scientiam complexa rerum sensa mentis
21      III, XVI   |        sentiendi et ornate dicendi scientiam re cohaerentis disputationibus
22      III, XIX   |        pertinebant, cognitionem et scientiam cum dicendi ratione iungebant;
23      III,  XX   |             quod complector tantam scientiam vimque doctrinae, non modo
24      III, XXIV  |       aliquam et humanitate dignam scientiam, hos vero novos magistros
25      III, XXVIII|            eximiam rerum maximarum scientiam a Graecis politici philosophi
26      III, XXXI  |          modo illa ad hanc civilem scientiam, quo pertinent et quam intuentur,
27      III, XXXIII|         quia poterat dicere, iuris scientiam neglegebat? Vtroque in genere
28      III, XXXIII|            obsoleverunt; aut iuris scientiam, ne eius quidem universi;
29      III, XXXVI |        abstraxit; omnem enim rerum scientiam complexus non tu quidem
30      III,  LX   | diligentiam tum etiam doctrinam et scientiam."