Liber, Caput

 1        I, XIX    |   Menedemus, hospes meus; qui cum diceret esse quandam prudentiam,
 2        I, XIX    |            nisi cognosset is, qui diceret, quot modis hominum mentes
 3        I, XXXI   |      deberet reperire primum quid diceret, deinde inventa non solum
 4        I, XXXVI  |    caderet ac ne is, pro quo ipse diceret, turpi tutelae iudicio atque
 5        I, LVI    |       confugisse et id, quod ipse diceret, et in P. Muci fratris sui
 6        I, LVII   |         illa causa, cum contra te diceret, attulit, quod de iure civili
 7       II,  VI    |         socero meo audivi, cum is diceret socerum suum Laelium semper
 8       II, XIX    |        posse dicere, nisi et quid diceret et quibus verbis et quo
 9       II, XIX    |       quibus verbis et quo ordine diceret haberet et ea meminisset?
10       II, XXXIII |        Catulus "ex eo audivi, cum diceret sibi iam certum esse a iudiciis
11       II, XXXVIII|          Diogenem eum fuisse, qui diceret artem se tradere bene disserendi
12       II, XLV    |         divinitus tractari solere diceret et in causa M'. Aquili Gaique
13       II, LIV    |       Brutum, cum pro Cn. Plancio diceret? Nam id, quod tu mihi tribuis,
14       II,  LV    |       Atque illa brevia, cum ille diceret se sine causa sudare, "minime"
15       II, LXII   |       quod eum bracchium fregisse diceret; ut illud Africani, quod
16       II, LXIV   |           a se pecuniam profectam diceret testis et haberet filium
17       II, LXV    |          iudicem pro Aculeone cum diceret, aderat contra Aculeonem
18       II, LXVI   |         Titius se Cassandram esse diceret, "multos" inquit Antonius "
19       II, LXVI   |      dicendo intorquenti: "tum ut diceret, si quid vellet, si nucem
20       II, LXVII  |           ille se custodiae causa diceret in castris remansisse quaereretque,
21       II, LXIX   | familiaris quidam quereretur quod diceret uxorem suam suspendisse
22       II, LXIX   |           arcam ferebat, cum ille diceret "cave," rogavit "num quid
23       II, LXIX   |        litteras A. F. P. R. idque diceret esse, actum fide P. Rutili;
24       II, LXXI   |          quidam malo genere natus diceret, indignum esse suis maioribus, "
25       II, LXXI   |           cur ademptum sibi equum diceret, cum optimus colonus, parcissimus,
26       II, LXXIII |       noceret ei, pro quo quisque diceret; qua re non sibi eum disertum,
27      III, XIII   |       patronum adhibet, de re sua diceret.
28      III, XIV    |      adessent, intellegerent quid diceret, sed contempsit eum, qui
29      III, XXXIV  |          contra popularis homines diceret, populare omnibus et iucundum
30      III, XLI    |   pupillum" senatum quis relictum diceret, paulo durius; sin, "ut