Liber, Caput

 1        I, VIII   |     nulla in re rudis? Hoc enim uno praestamus vel maxime feris,
 2        I, VIII   |        esse arbitretur, ut, quo uno homines maxime bestiis praestent,
 3        I, XXIX   |       maxime vitandum et de hoc uno minime est facile praecipere
 4        I, XXXV   |        suorum, quam constructam uno in loco quasi per transennam
 5        I, XLIX   |         scientiam comprehendere uno oratoris officio ac nomine;
 6        I,  LX    |       oratoris similitudinem ab uno artifice sumimus, solet
 7        I, LXI    |         atque praeclara, in hoc uno opere, ut ita dicam, noctes
 8        I, LXI    |        summa voce versus multos uno spiritu pronuntiare consuescebat;
 9       II, VII    |        aliud defendat, cum plus uno verum esse non possit. Vt
10       II, XIV    |       scienter, quam proprie de uno quoque dixit!" "Id me hercule"
11       II, XXV    |         primum reprehenso verbo uno aut addito aut dempto saepe
12       II, XXXII  |        nam si Mancini causam in uno Mancino ponimus, quotienscumque
13       II, XXXV   | adsiduitate, labore; complectar uno verbo, quo saepe iam usi
14       II, XXXVIII|        qua ille, sed usu in hoc uno genere studioque maiore.
15       II, XXXVIII|      his potius tradam adsiduis uno opere eandem incudem diem
16       II, XLII   |         sint a me proposita, de uno dictum, cum de duobus reliquis
17       II, LVIII  |         admirantur omnes acumen uno saepe in verbo positum maxime
18       II, LXIV   |        accipere videare; ex quo uno genere totus est Tutor,
19       II, LXXV   | incommoda sunt in aliquo iudice uno aut pluribus, ea tu in adversariis
20      III,  VI    |  ingenuarum et humanarum artium uno quodam societatis vinculo
21      III, XVI    |        cum nomine appellarentur uno, quod omnis rerum optimarum
22      III, XXXII  |       summique dicendi doctores uno tempore fuerunt; ex quibus
23      III, XXXIV  |          septem fuisse dicuntur uno tempore, qui sapientes et
24      III, XXXVIII|     exponi non potuit, quam est uno significata translato.
25      III, XLI    |      genere profluit non est in uno verbo translato, sed ex
26      III, XLII   |   populi Romani dicimus; aut ex uno pluris: at Romanus homo,
27      III, XLVII  |  complexio verborum, quae volvi uno spiritu potest; sed hic
28      III, XLIX   |      sermonis tui tempore verbo uno meo deminueretur."
29      III, LVIII  | commiseratione grave quoddam et uno pressu ac sono obductum: