Liber, Caput

 1        I,   I     |         referendi fore iustum et prope ab omnibus concessum arbitrarer,
 2        I,  II     |       non mediocrium artium, sed prope maximarum.
 3        I,  VI     |       disputata summorum hominum prope consensu est tributum;
 4        I, XVI     |         par; in hoc quidem certe prope idem, nullis ut terminis
 5        I, XXVI    |          quam diligenter et quam prope fastidiose iudicamus! Nullae
 6        I, XXVIII  |  sententiae philosophorum, verba prope poetarum, memoria iuris
 7        I, XXXVIII |          incredibilis quaedam et prope singularis et divina vis
 8        I,  XL     |  clientibus atque opem amicis et prope cunctis civibus lucem ingeni
 9        I, LVI     | disputationem sibi probabilem et prope veram videri. ~
10        I,  LX     |         praecepta sunt; qui mihi prope iam nimis duras leges imponere
11        I,  LX     |       quod cupiunt, adipiscendum prope necessarias.
12       II,  II     |        etiam ut laudem eorum iam prope senescentem, quantum ego
13       II, III     | disseruisse et tamquam in schola prope ad Graecorum consuetudinem
14       II, XIII    |       frequentia, ut is verborum prope numerum sententiarum numero
15       II, XXII    |      extulerint singulae singula prope genera dicendi? Quod non
16       II, XXXII   |      oratores percursas animo et prope dicam decantatas habere
17       II, XXXVII  |   constituendae civitatis duobus prope saeculis ante cognovit,
18       II, XXXVII  |     sicut Zethus ille Pacuvianus prope bellum indixeris."
19       II, XXXVIII |         exorsa et potius detexta prope retexantur.
20       II, XLVIII  |       tamen fuisse non nullas et prope necessarias. Tum illa, quae
21       II, XLIX    |    deberet, et pro mea omni fama prope fortunisque decernere; nihil
22       II, LXXIV   | praestanti quadam et eximia, sed prope de vulgari et communi vi
23       II, LXXXVIII|         summos homines et divina prope memoria, Athenis Charmadam,
24      III, VIII    |         et dicendi genus induxit prope singulare? Quis umquam res
25      III, VIII    |        hilare, forensis scaenica prope venustate tractavit atque
26      III, VIII    |          31] Ecce praesentes duo prope aequales Sulpicius et Cotta.
27      III,   X     |         ea, quae dicebant, omnes prope praeclare locuti; quorum
28      III, XXXV    |     mutavit repente totam formam prope disciplinae suae versumque
29      III, XLVI    |         evenit, ut utilitatem ac prope necessitatem suavitas quaedam