Liber, Caput
1 I, VII | tribunatum plebis petebat, et P. Sulpicius, qui deinceps
2 I, XXXVI | et ridens et stomachans P. Scaevola, cum Hypsaeus
3 I, XXXVII| Equidem propinquum nostrum P. Crassum [illum Divitem]
4 I, XXXVII| laudandum puto, quod, cum P. Scaevolae frater esset,
5 I, XL | senatum introire dubitasset, P. Rutilius, M. filius, tribunus
6 I, XLVIII| habendum, praedicaremque P. Lentulum principem illum
7 I, XLVIII| patrem et Q. Metellum et P. Africanum et C. Laelium
8 I, XLVIII| Sex. Aelium, M'. Manilium, P. Mucium nominarem. ~
9 I, XLIX | ratione ac via M. Cato, P. Africanus, Q. Metellus,
10 I, L | existimanda est, nec, si P. Crassus idem fuit eloquens
11 I, L | quoniam utrumque eorum P. Mucius optime fecerit;
12 I, LIII | divinitus ego dicta arbitrarer, P. Rutilius Rufus, homo doctus
13 I, LIII | dicebas, et, si tibi pro P. Rutilio non philosophorum
14 I, LVI | audivi: cum aedilitatem P. Crassus peteret eumque
15 I, LVI | quod ipse diceret, et in P. Muci fratris sui libris
16 II, XII | rerum Romanarum usque ad P. Mucium pontificem maximum
17 II, XXV | rem publicam capessenti P. Africanus de Ti. Graccho
18 II, XXXI | ceperitne pecunias contra leges [P.] Decius, argumenta et criminum
19 II, XXXVII| aut humanitate politiores P. Africano, C. Laelio, L.
20 II, XL | contionibus deplorasti, quod P. Africani necis socius fuisti,
21 II, LXI | cum ea saepius rumperetur, P. Licinius Varus "noli mirari,"
22 II, LXVI | inlustratur; ut, cum C. Fabricio P. Cornelius, homo, ut existimabatur,
23 II, LXVII | Publicium solitum dicere "P. Mummium cuiusvis temporis
24 II, LXIX | ostenderet litteras A. F. P. R. idque diceret esse,
25 II, LXIX | diceret esse, actum fide P. Rutili; Rutilius autem,
26 II, LXX | multis probris obiectis P. Mucium iudicem tulisset; "
27 II, LXX | admurmuratum, "ah," inquit "P. C., non ego mihi illum
28 III, III | suum, maximi animi virum, P. Crassum, suapte interfectum
29 III, XXXIII| 134] Haec fuit P. Crassi illius veteris,
|