Liber, Caput

 1        I,  VI    |                 20] Ac mea quidem sententia nemo poterit esse omni laude
 2        I, XII    |    sonitus inanis, nulla subiecta sententia nec scientia? Quicquid erit
 3        I,  XV    |          vult, is orator erit mea sententia hoc tam gravi dignus nomine,
 4        I, XXI    |        dici possit; qui tamen mea sententia aut hic est iam Crassus
 5        I, XXVII  |   oratores, quamquam tibi par mea sententia nemo umquam fuit, in dicendi
 6        I, XXVII  |           oratoribus non satis ex sententia eventum dicendi procedere;
 7        I, XXXI   |           contrarie aut ita, ut a sententia scriptura dissentiat; his
 8        I, XXXVIII|        primum inertiae condemnare sententia mea, post etiam impudentiae;
 9        I, XLIX   |    regendarum oratori gubernacula sententia sua tradidit, in quo per
10        I, LIV    |       quasi poenae aestimatio; et sententia cum iudicibus daretur, interrogabatur
11        I, LVII   |                243] Ac mea quidem sententia - frequens enim te audivi
12        I,  LX    |      Equidem tantum absum ab ista sententia, ut non modo non arbitrer
13       II,  VI    |          In qua permaneo, Catule, sententia meque, cum huc veni, hoc
14       II, VII    |       quem eram futurus, sine mea sententia tam facile promisit." ~Tum
15       II,  IX    |           cum dignitate explicata sententia; eiusdem et languentis populi
16       II, XIII   |       omnis dicendi artificio mea sententia facile vicit; qui ita creber
17       II, XXIII  |      Demetrius omnium istorum mea sententia politissimus, aliique horum
18       II, XXIII  |      aequalis C. Curio, patre mea sententia vel eloquentissimo temporibus
19       II, XXVI   |      illud ipsum, quod scriptum a sententia discrepat, genus quoddam
20       II, XXXVII |            Sed tamen haec est mea sententia, quam videbar euisse: ego
21       II, LIV    |         quibus tu longe aliis mea sententia, Caesar, excellis; quo magis
22       II, LIV    |         Antoni, Crasso est omnium sententia concedendum; non enim fere
23       II,  LX    |      Risum quaesivit, qui est mea sententia vel tenuissimus ingeni fructus.
24       II, LXIV   |            cum ille "ex tui animi sententia tu uxorem habes?" "Non hercule"
25       II, LXIV   |     hercule" inquit "ex mei animi sententia." Haec aut frigida sunt
26       II, LXXI   |           quae sunt in re ipsa et sententia, partibus sunt innumerabilia,
27      III,  IV    | pertulimus ac sensimus, cogitanti sententia saepe tua vera ac sapiens
28      III, XXIII  |     tardissimi; res quidem se mea sententia sic habet, ut nisi quod