Liber, Caput
1 I, IX | gloria detraham; sed illa duo, Crasse, vereor ut tibi
2 I, XV | subtilitatem, in vitam atque mores, duo illa relinquamus atque largiamur
3 I, XXIII | disputationem, ad quam te duo excellentes ingeniis adulescentes
4 II, X | illis diceretur, ostendit: duo prima genera quaestionum
5 II, XIII | quasi rhetoris officina duo praestantes ingenio, Theopompus
6 II, XV | ut etiam Crassus ostendit duo genera ad dicendum dederunt:
7 II, XVII | deduxisti enim totum hominem in duo genera solum causarum, cetera
8 II, XXIV | dicam et alio dicam; quae duo plerique ingenio freti simul
9 II, XXVII | quaestionis et iudici; deinde illa duo diligentissime considero,
10 II, XXVII | desiderant; itaque cum haec duo nobis quaerenda sint in
11 II, XXXI | partiendis orationum modis duo genera causarum: unum appellant,
12 II, LIV | posse tradi. Etenim cum duo genera sint facetiarum,
13 II, LV | perpetua: cum enim Brutus duo lectores excitasset et alteri
14 II, LIX | ridiculorum genera venerimus. ~Duo sunt enim genera facetiarum,
15 II, LX | 243] Ergo haec duo genera sunt eius ridiculi,
16 II, LXXII | 294] Duo denique illa, quae facillima
17 II, LXXXVI| iuvenis stare ad ianuam duo quosdam, qui eum magno opere
18 III, VIII | 31] Ecce praesentes duo prope aequales Sulpicius
19 III, X | Atque eorum quidem, quae duo prima dixi, rationem non
20 III, XXI | quod aut Sex. Pompeius aut duo Balbi aut meus amicus, qui
21 III, XXIX | 116] Consecutionis autem duo prima quaestionum genera
22 III, XXIX | 117] Comparationis autem duo sunt modi: unus, cum idemne
23 III, XLIV | 174] Namque haec duo musici, qui erant quondam
24 III, XLIV | satietatem. Haec igitur duo, vocis dico moderationem
25 III, XLVII | quo impune progredi licet duo dumtaxat pedes aut paulo
26 III, L | 193] Duo enim aut tres fere sunt
27 III, LIII | impulsio, anteoccupatio; tum duo illa, quae maxime movent,
|