Liber, Caput
1 I, IX | 35] Tum Scaevola comiter, ut solebat, "cetera"
2 I, XI | non sum" inquit "nescius, Scaevola, ista inter Graecos dici
3 I, XIII | fateor; sed vide ne hoc, Scaevola, totum sit a me: nam ego,
4 I, XVI | 71] Nam quod illud, Scaevola, negasti te fuisse laturum,
5 I, XVII | 74] Tum ridens Scaevola "non luctabor tecum," inquit "
6 I, XXIII | auctoritatem tuam neglegere, Scaevola, fas mihi non esse puto -
7 I, XXXV | vellent ab eo peroratum. Tum Scaevola "quid est, Cotta?" inquit "
8 I, XXXV | igitur facis idem," inquit Scaevola" quod faceres, si in aliquam
9 I, XXXV | inquit Cotta "a te peto, Scaevola: - me enim et hunc Sulpicium
10 I, XXXV | sed tu hanc nobis veniam, Scaevola, da, et perfice, ut Crassus
11 I, XXXVI | non queo etiam te haec, Scaevola, desiderare, quae neque
12 I, XXXVI | ridens et stomachans P. Scaevola, cum Hypsaeus maxima voce?
13 I, XXXVIII| exspectatione defensa est? Cum Q. Scaevola, aequalis et conlega meus,
14 I, XLI | non dicerem hoc, audiente Scaevola, nisi ipse dicere soleret
15 I, XLIII | quem civilis scientia, quam Scaevola non putat oratoris esse
16 I, XLIV | His ego de causis dixeram, Scaevola, eis, qui perfecti oratores
17 I, XLIX | per mihi mirum visum est, Scaevola, te hoc illi concedere,
18 I, LVIII | difficile, credo, sit, cum hoc Scaevola communicare; quamquam ipsi
19 I, LXII | 265] Nunc et Scaevola, quoniam in Tusculanum ire
20 I, LXII | Placuit sic omnibus. Tum Scaevola "sane" inquit "vellem non
21 II, VI | tamen ita solet narrare Scaevola, conchas eos et umbilicos
22 II, VI | sentiebam: nam "si," inquam "Scaevola, nullum erit testamentum
23 II, LV | LV] Sed ut in Scaevola continuit ea Crassus atque
24 II, LXVII | sentias ac loquare; ut noster Scaevola vola Septumuleio illi Anagnino,
25 II, LXX | videretur, et valde absoluto Scaevola gauderet neque intellegeret
|