Liber, Caput
1 I, XVII | unus profecto, qui et meo iudicio et omnium vix ullam ceteris
2 I, XXXI | etiam momento quodam atque iudicio dispensare atque componere;
3 I, XXXVI | ipse diceret, turpi tutelae iudicio atque omni molestia stultitia
4 I, XXXVIII| Quod item in centumvirali iudicio certatum esse accepimus,
5 I, XXXVIII| et ignotum patefactum in iudicio atque inlustratum est a
6 I, XXXVIII| contra hunc nostrum Antonium iudicio privato causam defenderem,
7 I, XXXVIII| Buculeius, homo neque meo iudicio stultus et suo valde sapiens
8 I, XLVIII | laudatote, cum vobis non meo iudicio, sed vestro studio inductus
9 I, LII | quibus te eripi vis, ne iudicio iniquo exsorbeatur sanguis
10 I, LIII | multa? Pedem nemo in illo iudicio supplosit, credo, ne Stoicis
11 I, LIV | sanctissimeque vixisset, ita in iudicio capitis pro se ipse dixit,
12 I, LIV | edisceret, ut ea pro se in iudicio uteretur, non invitus legit
13 I, LVII | testamentorum ius in eo iudicio positum videretur, vel si
14 II, III | subtilius aut ornatius? Sed sive iudicio, ut soles dicere, sive,
15 II, XLII | perturbatione magis quam iudicio aut consilio regatur: plura
16 II, LXXVI | causarum, altera, quae oratorum iudicio et prudentia comparatur:
17 II, LXXXV | ipsam deorum immortalium iudicio tribui laudationis est.
18 II, LXXXVII| res caecas et ab aspectus iudicio remotas conformatio quaedam
19 III, XVI | a negotiis animi quodam iudicio abhorrerent, hanc dicendi
20 III, XVI | eruditorum testimonio totiusque iudicio Graeciae cum prudentia et
21 III, XXV | aurium solum, sed animi iudicio etiam magis infucata vitia
22 III, XXVIII | sed ita, non ut iure aut iudicio, vi denique recuperare amissam
23 III, XXVIII | reticere intelleguntur, tum iudicio viderentur. ~
24 III, XXXVII | quidam atque is aurium quodam iudicio ponderandus est; in quo
25 III, L | verborum, numerorum vocumque iudicio; quod ea sunt in communibus
|