Liber, Caput
1 I, XIV | quae de naturis humani generis ac moribus a philosophis
2 I, XXXIII| omnia, quae sunt cuiusque generis maxime inlustria, sub acumen
3 I, XXXVI | docent, neque sunt eius generis, ut, si optime tenerem,
4 I, XLVIII| atque Hannibalem atque eius generis homines nominarem.
5 I, LII | teneat oportet venas cuiusque generis, aetatis, ordinis, et eorum,
6 I, LVIII | esse artificem cuiusdam generis atque artis, aliud in communi
7 II, XI | 46] ea sunt generis, pecuniae, propinquorum,
8 II, XI | haec et quae sunt eius generis facile videbit, qui volet
9 II, XV | explicat nemo, infinitam generis sine tempore et sine persona
10 II, XXV | defenduntur, quae sunt eius generis, ut aut oportuerit aut licuerit
11 II, XXVI | nascitur, sed superioris generis causa duplicatur; idque
12 II, XXVII | de ceteris rebus eiusdem generis vel separatim dicere solemus
13 II, XXVII | illa, quae sunt alterius generis, quae tota ab oratore pariuntur,
14 II, XXIX | est, videtur omnem huius generis quasi doctrinam continere,
15 II, XXXI | controversias ad universi generis vim et naturam referri;
16 II, XXXII | ipsa oratio ad universi generis disputationem referatur
17 II, XXXII | perpetui iuris et universi generis quaestio non hominum nomina,
18 II, XXXIV | orationis, quae cuiusque esset generis, studiosi qui essent dicendi,
19 II, LIX | fingas. Est autem huius generis virtus, ut ita facta demonstres,
20 II, LXX | omnium risus obrueret. Huius generis est plenus Novius, cuius
21 II, LXXII | 293] Summa denique huius generis haec est, ut si in refellendo
22 III, XII | quaedam certa vox Romani generis urbisque propria, in qua
23 III, XXX | controversia se ad universi generis vim explicandam conferunt
24 III, LII | quae particeps utriusque generis quadam mediocritate laudatur.
25 III, LV | coegit. Sed tamen huius generis demonstratio est et doctrina
|