Liber, Caput
1 I, X | munere aliquo disertorum ius a nobis civile didicisti,
2 I, XVI | circumscribat aut definiat ius suum, quo minus ei liceat
3 I, XXIX | Sulpicius "me aut hunc Cottam ius civile aut rem militarem
4 I, XXXIV | 159] perdiscendum ius civile, cognoscendae leges,
5 I, XXXVI | immensa et ad ipsum tuum ius civile veniam, oratores
6 I, XXXVII | atque agere coepisse, quam ius civile didicisset.
7 I, XXXVII | sed tamen idem hoc semper ius civile contempsit.
8 I, XXXVIII| venisset, cui Romae exsulare ius esset, si se ad aliquem
9 I, XXXVIII| mortuus, nonne in ea causa ius applicationis obscurum sane
10 I, XLII | effecerit, ut primum omne ius civile in genera digerat,
11 I, XLIII | semperque vixit, ita tenere ius civile, ut ei, cum ab hoc
12 I, XLIII | facilius percipi cognoscique ius civile possit, quod minime
13 I, XLIV | est enim, quam sit omne ius civile praeter hoc nostrum
14 I, LII | constricta vinculis, tamen suum ius atque omnium rerum impunitam
15 I, LV | 234] Nam quod ius civile, Crasse, tam vehementer
16 I, LVI | multaque pro aequitate contra ius dicere; atque illum, cum
17 I, LVII | omne omnium testamentorum ius in eo iudicio positum videretur,
18 I, LVIII | respondeo, neque me umquam ius civile didicisse neque tamen
19 I, LXII | mihi molestus fuit, quod ius nostrum civile pervellit,
20 II, XXXIII | Catule, pollicitus [se] ius civile, quod nunc diffusum
21 II, XLIX | mihi conciliaram, cuius ius etiam cum seditionis coniunctione
22 III, XXIX | hoc modo: naturane sit ius inter homines an in opinionibus;
23 III, XXIX | si disseratur, idne sit ius, quod maximae parti sit
24 III, XXXIII | adventiciam defuit? Num, quia ius civile didicerat, causas
|