Liber, Caput
1 I, IV | arbitrarentur, tantum, quantum ingenio et cogitatione poterant,
2 I, VI | Graecos homines non solum ingenio et doctrina, sed etiam otio
3 I, XX | dicendi, sed sive ille hoc ingenio potuisset sive, id quod
4 I, XXI | aut, si quis pari fuerit ingenio pluraque quam hic et audierit
5 I, XXII | studio deditum, summo homo ingenio nostrique cupidissimus,
6 I, XXXVIII| civilis eruditissimus et ingenio prudentiaque acutissimus
7 I, XLIII | hominem acutissimo omnium ingenio, sed minime ceteris artibus
8 I, XLV | multique praeterea, qui, cum ingenio sibi auctore dignitatem
9 I, XLV | auctoritate plus etiam quam ipso ingenio valerent.
10 II, XIII | officina duo praestantes ingenio, Theopompus et Ephorus ab
11 II, XXIV | dicam; quae duo plerique ingenio freti simul faciunt; sed
12 II, XXX | promuntur: subacto mihi ingenio opus est, ut agro non semel
13 II, XXXV | non possum equidem non ingenio primas concedere, sed tamen
14 II, XXXVIII| imbutus usu et satis acri ingenio esse videatur, illuc eum
15 II, LXXIV | nocendi in iracundia et vim in ingenio et pondus in vita. Nec,
16 II, LXXXVI | non sum tanto ego" inquit "ingenio, quanto Themistocles fuit,
17 II, LXXXIX | doctoribus. Nihil dicam de ingenio, cui par nemo fuit: etenim
18 III, IV | si nequaquam parem illius ingenio, at pro nostro tamen studio
19 III, IV | antea, cum studio atque ingenio et doctrina praestans omnibus,
20 III, XX | quantum possumus, quantum ingenio, quantum mediocri doctrina,
21 III, XXXI | eas non penitus acri vir ingenio cernat, si modo aspexerit.
22 III, XXXV | qui accepissent, si eidem ingenio ad pronuntiandum valuissent
23 III, LVIII | quae nemo est tam firmo ingenio et tanta confidentia, quin
24 III, LXI | succrescit aetatem, sed et ingenio peracri et studio flagranti
|