Liber, Caput
1 I, II | exstitissent; nam quocumque te animo et cogitatione converteris,
2 I, V | pauci sint fuerintque, quos animo aequo spectare possimus?
3 I, V | et dignitas cara est, ut animo rei magnitudinem complectantur
4 I, XXI | dicendum pertinerent, fontis animo ac memoria contineret. Id
5 I, XXVIII | tardior, posse percipere animo et memoria custodire; non
6 I, XLVIII | administrandi; quarum qui essent animo et scientia compotes, eos
7 I, L | accepisse, multa vidisse, multa animo et cogitatione, multa etiam
8 I, LVI | 240] "suspenso" inquit "animo et occupato Crassum tibi
9 II, XI | eis rebus se vinci posse animo aequo pati; quae ipsi sibi
10 II, XXI | mente Crassum atque omni animo intueretur. ~
11 II, XXIV | cognovi, statim occurrit animo, quae sit causa ambigendi;
12 II, XXIX | quae usu iam tractata et animo quasi notata habere videamur. ~
13 II, XXXI | natura rerum, celeriter animo comprehendenti permulta
14 II, XXXII | sobrii oratores percursas animo et prope dicam decantatas
15 II, XXXIII | patietur neque id aequo animo feret civitas, quae si voce
16 II, XLVI | putatis in scribendo leni animo ac remisso fuisse? Fieri
17 II, LXXIV | possemus nihil ex illius animo, quod semel esset infusum,
18 II, LXXXVI | tenere vellent effingenda animo atque in eis locis conlocanda;
19 II, LXXXVII| cogitaris? Omnis fixas esse in animo sententias? Omnem descriptum
20 II, LXXXVII| auris tuas orationem, sed in animo videantur inscribere? Itaque
21 II, LXXXVII| videndi; qua re facillime animo teneri posse ea, quae perciperentur
22 III, V | veteres illi maius quiddam animo complexi plus multo etiam
23 III, VI | contrectant, et qui tamquam ab animo corpus, sic a sententiis
24 III, XVIII | certi quod aut sensibus aut animo percipi possit; quem ferunt
|