Liber, Caput

 1        I, XXV   | silentibus, unum maximis de rebus magno in conventu hominum audiendum;
 2        I, XXV   |           C. Coelio, aequali meo, magno honori fuisse, homini novo,
 3       II, XIII  |       scripta intellegere possum, magno opere delectet;
 4       II,  XX   |         ipsi quid velit; molestus magno opere non ero; sin plane
 5       II, XXIII |   temporibus illis, quemquam mihi magno opere videtur imitari; qui
 6       II, XXXI  |        quo hoc quidem ad dicendum magno opere pertineat, sed tamen
 7       II, XLVII |           peroranda fecerim, sine magno dolore fecisse:
 8       II, XLVII |         captus. Sensi equidem tum magno opere moveri iudices, cum
 9       II, XLVII |           loquar nescio, sed motu magno animi ac dolore, ut discinderem
10       II, XLVII |        lacrimis, non sine dolore [magno] miseratio omniumque deorum
11       II, LII   |           210] ad sedandum autem, magno illa labore, magnis periculis
12       II, LIX   |         luduntur, quae neque odio magno neque misericordia maxima
13       II,  LX   |       scurrilis oratori dicacitas magno opere fugienda est. Qui
14       II, LXVI  |        fecisset, bello praesertim magno et gravi "nihil est, quod
15       II, LXXVII|          dicemus, habere hanc vim magno opere debent, ut ad eorum
16       II, LXXXVI|       ianuam duo quosdam, qui eum magno opere evocarent; surrexisse
17       II, LXXXIX|           me adsecutum puto, quod magno sum levatus errore et illa
18      III, III   |        poena temeritatis non sine magno rei publicae malo constituta.
19      III, XVIII |        qui una audierat Platonem, magno opere dissensit; copia fortasse
20      III, XXII  |        ista didiceris, video, nec magno opere te istis studiis,
21      III, XXIV  |       coniunctum per se ipsum est magno opere fugiendum: hoc cum
22      III, LIX   |      personatum ne Roscium quidem magno opere laudabant; animi est
23      III,  LX   |          serviatur: equidem tamen magno opere censeo serviendum;