Liber, Caput
1 I, II | regere ac gubernare rem publicam possint, multi nostra, plures
2 I, IX | eximia ad constituendam rem publicam, num eloquentiae vestigium
3 I, IX | quod nisi fecisset, rem publicam, quam nunc vix tenemus,
4 I, IX | civitatum eloquentia rem publicam dissipaverunt. ~
5 I, XLVIII| quis esset is, qui ad rem publicam moderandam usum et scientiam
6 I, LIII | nemo est questus, nemo rem publicam imploravit, nemo supplicavit;
7 II, XI | quaeque ab eo contra rem publicam facta arbitrarer, eui; diu
8 II, XXV | plebis alia tum mente rem publicam capessenti P. Africanus
9 II, XL | et eripere et contra rem publicam largiri pecunias."
10 II, LI | quisque debuerit, aut in rem publicam, tum excitatur, si non tam
11 II, LXI | claudicanti ex vulnere ob rem publicam accepto et ob eam causam
12 II, LXXXII| dandum caput est nosse rem publicam; ad dicendum vero probabiliter
13 III, I | consilium; illo senatu se rem publicam gerere non posse, mane Idibus
14 III, I | cum suis consiliis rem publicam profligasset, consilium
15 III, II | omnibus; sed ei tamen rem publicam casus secuti sunt, ut mihi
16 III, III | rostris, in quibus ille rem publicam constantissime consul defenderat
17 III, IV | nosmet ipsi ob amorem in rem publicam incredibilem et singularem
18 III, XIX | ad virtutem, quae ad rem publicam pertinebant, cognitionem
19 III, XX | leges, iura describat, rem publicam regat, omniaque, ad quamcumque
20 III, XXIII | curiam, qui causas, qui rem publicam spectet, opus esse arbitror
21 III, XXXIII| honores adipiscendos et ad rem publicam gerendam nudi veniunt atque
22 III, XLI | Africani "castratam" esse rem publicam, nolo "stercus curiae" dici
|