Liber, Caput

 1        I,   I   |        1] Cogitanti mihi saepe numero et memoria vetera repetenti
 2        I,  II   |        6] Ac mihi quidem saepe numero in summos homines ac summis
 3        I, III   |  exstitisse: atque in hoc ipso numero, in quo perraro exoritur
 4        I, XIII  |       illos quidem censemus in numero eloquentium reponendos -
 5        I, XVI   |       neminem esse in oratorum numero habendum, qui non sit omnibus
 6        I,  XX   |       ita audisset, me in illo numero, qui illa non didicissem
 7        I, XXIV  |        quasi unus ex togatorum numero atque ex forensi usu homo
 8        I, XXXIII|   poetico, sed quodam oratorio numero et modo.
 9        I, XXXVII|      nostri sedentibus homo ex numero disertorum postulabat, ut
10        I, LVI   |       quamquam fuit Crassus in numero disertorum, sed par Galbae
11       II,  XI   |         si est facilius, eo de numero quoque est excerpendum." "
12       II, XIII  |     prope numerum sententiarum numero consequatur, ita porro verbis
13       II, XIII  |        re publica versatus, ex numero accepimus eorum, qui causas
14       II, XXXIV |        esse definita non solum numero, sed etiam paucitate, ut
15      III,  IX   |         quoniam esse aliquo in numero vobis videmur, certe tamen
16      III,  XI   |        temporibus et genere et numero conservemus, ut ne quid
17      III, XLIV  |   atque cantum, ut et verborum numero et vocum modo delectatione
18      III, XLIV  |      sententiam verbis, ut eam numero quodam complectatur et astricto
19      III, XLVII |       posterior non syllabarum numero, sed aurium mensura, quod
20      III, XLVII | exsequar? Quove nunc ... A quo numero exorsus est Fannius: "si,
21      III, LII   |    coniunctione eorum, dixi de numero atque forma; sed si habitum
22      III, LVI   |      hac summus orator esse in numero nullo potest, mediocris