Liber, Caput

 1        I, XLIII|        193] Accedit vero, quo facilius percipi cognoscique ius
 2        I, XLVII|     Crassus "quoniam ego, quo facilius vos apud me tenerem, vestrae
 3        I,  LX  |  senectutis excogitat, quanto facilius nos non laxare modos, sed
 4        I, LXII |      munus circumdedisti, hoc facilius nobis expones ea, quae abs
 5       II,   I  |     arbitrarentur, tamen, quo facilius nos incensos studio discendi
 6       II,  XI  |       rerum? Non enim, si est facilius, eo de numero quoque est
 7       II, XIX  |    ego mihi benevolum iudicem facilius facere possum, cum sum in
 8       II, XXI  |   adulescente fecunditas; nam facilius sicut in vitibus revocantur
 9       II, XXII |                 91] Nihil est facilius, quam amictum imitari alicuius
10       II, XXIX |      equidem," inquit "et quo facilius id a te exigam, quod peto,
11       II, XLIII|     existimatione vitae; quae facilius ornari possunt, si modo
12       II, XLIV | oratoris feret, accommodatam; facilius est enim currentem, ut aiunt,
13       II, LIV  |     vero," inquit "omni de re facilius puto esse ab homine non
14       II, LIV  |    Ennium, flammam a sapiente facilius ore in ardente opprimi,
15       II, LIX  | mimicus. Quae cuius modi sint facilius iam intellegemus, cum ad
16       II, LXXII|   conferam; si nostra probari facilius, quam illa redargui possunt,
17       II, LXXIV| laudem; homines enim imperiti facilius quod stulte dixeris reprehendere
18       II,  XC  |    audire cupiamus; sin, quod facilius, tibi causa non est, cur
19      III,  VI  | complecti tota nequeunt, haec facilius divulsa et quasi discerpta
20      III, XII  |   audio socrum meam Laeliam - facilius enim mulieres incorruptam
21      III, XLI  |  bonorum, "voraginem" potius; facilius enim ad ea, quae visa, quam
22      III,   L  |  verba sequerentur; quanto id facilius in oratione, exercitatione