Liber, Caput

 1        I,   X  |          ea causa, quamcumque tu dicis, melior et probabilior esse
 2        I, XVIII|       inquit "ista, Crasse, quae dicis, nec dubito quin multo locupletior
 3        I, XXVII|          Tum Antonius "saepe, ut dicis," inquit "animadverti, Crasse,
 4        I, XXIX |        natura expetenda sunt, ea dicis non nimis deesse nobis,
 5        I, XXXV |     venisses? Si ea seposita, ut dicis, essent, tu, qui valde spectandi
 6        I, LVIII|       qui eam artem facilem esse dicis, quam concedis adhuc artem
 7        I,  LX  |                    254] Nam quod dicis senectutem a solitudine
 8        I,  LX  |    ostenderis, qui iam diu multo dicis remissius et lenius quam
 9       II,  IV  |         fuisset, quam ista, quam dicis. Ego enim, ut, quem ad modum
10       II,   V  |             22] Otium autem quod dicis esse, adsentior; verum oti
11       II, XIII |         Est," inquit Catulus "ut dicis; sed iste ipse Caelius neque
12       II, XIII |         dolavit; vicit tamen, ut dicis, superiores."
13       II, XXXVI|        Catulus "est," inquit "ut dicis, Antoni, ut plerique philosophi
14       II, XLII |       illuc proficiscare, quo te dicis intendere." "Quidnam?" inquit. "
15       II, LIV  |             219] Verum tamen, ut dicis, Antoni, multum in causis
16       II, LXX  |           ut is, unde te audisse dicis, iratus dixerit." Adnuit
17       II, LXX  |          omnino, quod te audisse dicis, numquam audieris." Hoc
18      III, XII  |         et plura et maiora, quam dicis - quae autem sunt tua plane
19      III, XXIV |          ad ea cognoscenda, quae dicis, fuisse temporis." "Pergisne"
20      III, XXXII|       rem habere, ut tu, Crasse, dicis, oratorisque nomen apud
21      III, XLIX | pervagata exspectare. Ista, quae dicis, dici volumus; neque tam
22      III, LXI  |            229] Et Crassus "fore dicis?" inquit, "ego vero esse