Liber, Caput

 1        I, VII   |      ludorum Romanorum diebus L. Crassum quasi conligendi sui causa
 2        I, VII   |                          29] Tum Crassum "immo vero commodius etiam";
 3        I, VIII  |    omnium, solebat Cotta narrare Crassum sermonem quendam de studio
 4        I, XXXVII|    Equidem propinquum nostrum P. Crassum [illum Divitem] cum multis
 5        I, LVI   |      despondisset, accessisse ad Crassum consulendi causa quendam
 6        I, LVI   |      quendam rusticanum, qui cum Crassum seduxisset atque ad eum
 7        I, LVI   |       quaesivitque, qua de re ad Crassum rettulisset; ex quo ut audivit
 8        I, LVI   |        inquit "animo et occupato Crassum tibi respondisse video,"
 9        I, LVI   | respondisse video," deinde ipsum Crassum manu prehendit et "heus
10       II,   I   |    memoria tenes, opinio fuit L. Crassum non plus attigisse doctrinae,
11       II, VII   |         aliquando aut ego contra Crassum, cum alterutri necesse sit
12       II, XXI   |         me quidem si audiret, L. Crassum: quod iste adripuit et ita
13       II, XXI   |        consuesset, ut tota mente Crassum atque omni animo intueretur. ~
14       II, XXXII |        Curio causam didicisse L. Crassum et ea re multa attulisse,
15       II, LXXXV |      etiam de memoria, ut labore Crassum levem neque ei quicquam
16      III,   I   |         pigneribusque ablatis io Crassum instituit coercere. Quo
17      III,   I   |        illa sunt caedenda, si L. Crassum vis coercere: haec tibi
18      III, III   |           maximi animi virum, P. Crassum, suapte interfectum manu
19      III,  IV   |          Antonium ieiuniorem aut Crassum pleniorem fuisse putet,
20      III,   V   |          illud tempus meridianum Crassum in acerrima atque attentissima
21      III,   V   |          tempus die venissent ad Crassum, "quid est, Crasse," inquit
22      III, XLIII |        ne a me quidem abstinuit: Crassum habeo generum, ne rhetoricoterus