Liber, Caput

 1        I,   X    |          pridem in nostra familia sine ulla eloquentiae et laude versantur,
 2        I, XXIII  |              videtur ars oratoris esse ulla; sunt enim varia et ad vulgarem
 3        I, XXXVIII|                 qui ad eas causas sine ulla scientia iuris audet accedere?
 4        I, LVIII  |               uni tu concedis, ut sine ulla iuris scientia tamen causis
 5       II,  IV    |                id facilitate quam alia ulla culpa mea contigit, qui,
 6       II, VIII   |           rerum cumulata oratio? Neque ulla non propria oratoris res
 7       II,  IX    | sententiarumque insignibus: aut si via ulla nisi ab hac una arte traditur
 8       II, XVI    |         simpliciter et splendide, sine ulla serie disputationum et sine
 9       II, XVI    |          possit - neque est omnino ars ulla, in qua omnia, quae illa
10       II, XXVIII |               auditis oratoribus, sine ulla dubitatione sic statuo et
11       II, LIII   |               illi lenitati; neque est ulla temperatior oratio quam
12       II, LVII   |         Antonius iam diu loquitur, ars ulla sit: observatio quaedam
13       II, LXXV   |             iudicibusque iucundos sine ulla praemunitione orationis
14      III, XVII   |             publicis esse volumus. Nec ulla tamen ei philosophiae fiet
15      III, XVII   |              maxime; qua re istos sine ulla contumelia dimittamus; sunt
16      III, XXII   |              enim apud homines res est ulla difficilior neque maior
17      III, XXIX   |     disceptatione versantur; neque est ulla, quae non aut ad cognoscendi
18      III, XXXII  |            audiente Graecia nihil esse ulla in arte rerum omnium quod
19      III, XLVI   |             naturam, nusquam tamen est ulla pars nisi venusta. Linquamus
20      III, XLIX   |               sed pro his omnibus sine ulla dubitatione respondeo."
21      III,   L    |               tacito quodam sensu sine ulla arte aut ratione quae sint