Liber, Caput

 1        I, XXVIII |   126] Illud vero, quod a te dictum est, esse permulta, quae
 2        I, XXXV   |    id, quod erat propositum, dictum videbatur, tamen sentiebant
 3        I, XLI    |    breviter voluerim dicere, dictum a me esse paulo obscurius;
 4        I, LIX    |    qui, ut abs te paulo ante dictum est, pragmatici vocantur;
 5       II,  XV    |     non solum quid actum aut dictum sit, sed etiam quo modo?
 6       II, XXXVIII|     esse, et, si simpliciter dictum sit, suscipiunt dialectici,
 7       II, XLII   |  sint a me proposita, de uno dictum, cum de duobus reliquis
 8       II, LIV    |  loci, cum ante illud facete dictum emissum haerere debeat,
 9       II, LVI    |     ista contione nihil fere dictum est ab hoc, quod quidem
10       II, LVI    |    hoc, quod quidem facetius dictum videretur, quod non provocatus
11       II,  LX    |      quotienscumque potuerit dictum dici, necesse habeamus dicere.
12       II, LXIII  |      cavendum, ne arcessitum dictum putetur - permulta tamen
13       II, LXXIII |  tuae nihil a te umquam esse dictum, quod obesset ei, pro quo
14       II, LXXX   |      si quo alio in loco est dictum quid obscurius, tantum id
15       II, LXXX   |    tantum id perit, quod ita dictum est, narratio obscura totam
16       II, LXXXIII|  sordide, si quo animi vitio dictum esse aliquid videtur, aut
17       II, LXXXIII|   celeritas et breve aliquod dictum nec sine dignitate et cum
18      III, XXXVIII| potest, id translato cum est dictum, inlustrat id, quod intellegi
19      III, XLII   |   aut quocumque modo, non ut dictum est, in eo genere intellegitur,
20      III, LIII   |  dicturus et ab eo, quod est dictum, seiunctio et reditus ad
21      III, LVI    |      etiam illud ab Aeschine dictum videri solet; qui cum propter