Liber, Caput

 1        I, XLV   |  comparavi, non solum ad causarum usum forensem, sed etiam ad decus
 2        I, XLVIII|           rem publicam moderandam usum et scientiam et studium
 3       II, III   | rationemque dicendi per te ipsum, usum autem per nos percipere
 4       II, VIII  |       oratore praeclarius; nam ut usum dicendi omittam, qui in
 5       II,  XI   |           habuerit bene rebus eis usum; si non habuerit, sapienter
 6       II, XIV   |    scribendum attulit, sed nullum usum forensem."
 7       II, XVI   |          omnia, quae pertinent ad usum civium, morem hominum, quae
 8       II, XVIII |          tamen ista tua nullum ad usum meum, tantum cognoscendi
 9       II, XXVII |       nobis in perpetuum ad omnem usum similium rerum esse debebit;
10       II, XXXIV |    cogitatione saepseris, si modo usum rerum percallueris, nihil
11       II, LXXXV |           dicere, non tam propter usum forensem, qui est a me omni
12      III,   X   |       cognitionem habent facilem, usum necessarium. Nam alterum
13      III, XVIII |         quem ferunt eximio quodam usum lepore dicendi aspernatum
14      III, XXI   |        adiungat hunc [rhetoricum] usum [moremque] exercitationemque
15      III, XXIII |        eis tractantur, qui eas ad usum transferunt, aliter ab eis,
16      III, XXIV  |   prudentiam Graecorum ad nostrum usum moremque transferri, sed
17      III, XXXIII|         aut bellicam virtutem aut usum aliquem militarem; quae
18      III, XLV   |           neque ex alio genere ad usum cotidianum, alio ad scaenam
19      III, LIV   |        tamquam armorum est vel ad usum comminatio et quasi petitio
20      III,  LX   |            224] Ad actionis autem usum atque laudem maximam sine