Liber, Caput

 1        I,  VI   |      quaecumque sit proposita, ornate ab eo copioseque dicatur.
 2        I,  XI   |       vis esse nisi composite, ornate, copiose loqui, quaero,
 3        I,  XI   |            49] Quam ob rem, si ornate locutus est, sicut et fertur
 4        I, XIV   |        causam didicisset, ipse ornate de alieno artificio copioseque
 5        I, XIV   |      medicos, in eo ipso, quod ornate dicebat, medicinae facultate
 6        I,  XV   |      prudenter et composite et ornate et memoriter dicet cum quadam
 7        I, XVIII |     ante dixisti, quamvis illi ornate et graviter aut de natura
 8        I, XXXII |      plane et dilucide, tum ut ornate, post ad rerum dignitatem
 9       II,  II   |      est scienter et perite et ornate dicere, non habet definitam
10       II, VIII  |  oratoris res est, quae quidem ornate dici graviterque debet. ~
11       II, XXVII |         ea, quae dicenda sunt, ornate, copiose varieque dicere. ~
12       II, XXXIII|        vel apte discribere vel ornate inlustrare possit." "Ergo "
13      III,   X   |      quam Latine, ut plane, ut ornate, ut ad id, quodcumque agetur,
14      III,   X   |        Latine non possit, hunc ornate esse dicturum; neque vero,
15      III, XIV   | conficiunt, id est, quod dico, ornate. Qui idem ita moderantur,
16      III, XVI   |      sapienterque sentiendi et ornate dicendi scientiam re cohaerentis
17      III,  XX   |     quamcumque rem pertineant, ornate copioseque dicat.
18      III, XXIV  |     quarum altem dici postulat ornate, altera apte, hanc habent
19      III, XXIX  |        proprium exquiritur, ut ornate dicere propriumne sit oratoris
20      III, XXXVI |  feceras, quem ad modum primum ornate, deinde etiam apte diceremus: