Liber, Caput

 1        I, XXVI  |      quod non decet, impudentiae nomen effugere debemus;
 2       II,  II   |      profitetur, aut eloquentiae nomen relinquendum est.
 3       II,  IV   |           is mihi videtur ab hoc nomen habere ductum, quod non
 4       II,  IV   |       mali Graeci non vident, ne nomen quidem ei vitio imposuerunt;
 5       II,  IX   | praestare possunt orator sine ea nomen obtinere suum non potest;
 6       II, XVIII |       exsul proque eo, quod eius nomen erat magna apud omnis gloria,
 7       II, XXX   | quaeratur, an quale sit, an quod nomen habeat; quo perspecto statim
 8       II, XXXII |    argumenta defensionis Mancini nomen pertinet;
 9       II, XXXII |         ad causae vim ac naturam nomen Coponi aut Curi pertinuit;
10       II, LIV   |     dicacitas nominata est. Leve nomen habet utraque res. Quippe;
11       II, LXIII |        sic illum in campo Martio nomen invenisse; atque haec omnia
12       II, LXXXV |         virtutis genus et vim et nomen accommodabuntur.
13       II,  XC   |        laudem, ex qua eloquentia nomen suum invenit." "Verba igitur"
14      III, XIV   |      vidisse Antonius et eis hoc nomen dixit eloquentiae solis
15      III, XVI   |         nominaretur, hoc commune nomen eripuit sapienterque sentiendi
16      III, XVII  | Peripateticorum, alter Academiae nomen obtinuit, deinde ab Antisthene,
17      III, XVIII | Academici; quamquam Academicorum nomen est unum, sententiae duae;
18      III, XXVIII|    particula parva urbis ac loci nomen habent et Peripatetici philosophi
19      III, XXXII |       Crasse, dicis, oratorisque nomen apud antiquos in Graecia
20      III,  XL   |              XL] Nam si res suum nomen et vocabulum proprium non