Liber, Caput

 1        I, XXXI   |             conciliandos eorum esse animos, qui audirent; deinde rem
 2        I,  LI    |           222] sed ita peragrat per animos, ita sensus hominum mentisque
 3       II, VIII   |           peracuta ad pertractandos animos hominum et ad excipiendas
 4       II, XXVII  |           est accommodatum ad eorum animos, apud quos dicimus, ad id,
 5       II, XXVII  |          eos nobis, qui audiunt; ut animos eorum, ad quemcumque causa
 6       II, XXXVIII|        accommodanda, ad oblectandos animos, ad impellendos, ad ea probanda,
 7       II, XLI    |           qualem se videri velit et animos eorum ita adficiat, apud
 8       II, XLIV   |          ancipiti causa et gravi ad animos iudicum pertractandos, omni
 9       II, XLVI   |          quae suscipitur ad aliorum animos permovendos, oratorem ipsum
10       II, XLVIII |              oratione refricabam et animos equitum Romanorum, apud
11       II, XLIX   | coniunctione defenderam, et iudicum animos totos vel calamitate civitatis
12       II, LII    |           ab oratore ad commutandos animos atque omni ratione flectendos,
13       II, LXXII  |          partem, quae maxime movere animos hominum potest, confero.
14       II, LXXII  |          redargui possunt, abducere animos a contraria defensione et
15       II, LXXVII |          saepe datur ad commovendos animos digrediendi locus, vel argumentis
16      III,  XX    |            quae mores hominum, quae animos, quae vitam continet, originem,
17      III, XXVII  |         aliquid vel cum conciliamus animos vel cum concitamus;
18      III, XLI    |          earum rerum, ad quas eorum animos, qui audient, trahet similitudo.
19      III, LIII   |    ornamentum orationis et aptum ad animos conciliandos vel maxime,
20      III, LXI    |           contentione disputationis animos nostros curamque laxemus." ~