Liber, Caput

 1        I,  II  |      sint; sic facillime, quanta oratorum sit et semper fuerit paucitas,
 2        I, III  |       minimam copiam poetarum et oratorum egregiorum exstitisse: atque
 3        I,  IV  |  temporum, civitatum tam exiguum oratorum numerum inveniri? Sed enim
 4        I,   X  |        aut cognita aut omnino ab oratorum genere tractata?
 5        I,   X  |          haec ipsa, quae propria oratorum putas esse adiumenta atque
 6        I,   X  |      quadam propria, non communi oratorum facultate posse.". ~
 7        I, XII  |          hoc dicat, esse quasdam oratorum proprias sententias atque
 8        I, XIII |          de his rebus disputant, oratorum esse concedunt, itaque ceteros
 9        I, XIV  |         quas omnes proprias esse oratorum confitentur,est aliquid,
10        I, XVI  |       sic sentio neminem esse in oratorum numero habendum, qui non
11        I,  XX  |  conqueri, quibus in rebus omnis oratorum versaretur facultas; et
12        I, XXV  |     atque arte valeant, tamen in oratorum numerum venire non possint;
13        I, XXXIV|          adulescens, ut summorum oratorum Graecas orationes explicarem,
14        I, LXII |    ipsius facultatis exercitatio oratorum propria est, sed iam in
15       II,  XV  |        eodem silentio multa alia oratorum officia iacuerunt, cohortationes,
16       II, LXXVI|    natura causarum, altera, quae oratorum iudicio et prudentia comparatur:
17      III, VII  |   quaerimus [quid intersit inter oratorum studia atque naturas]: suavitatem
18      III, XIII |     confirmant et lectio veterum oratorum et poetarum; neque vero
19      III, XXI  | philosophorum libris, quos nemo [oratorum] istorum umquam attigit,