Liber, Caput

 1        I,  IX    |      quam nunc vix tenemus, iam diu nullam haberemus. At vero
 2        I,  XI    |     Verbi enim controversia iam diu torquet Graeculos homines
 3        I, XXVIII |        delectet? Itaque hoc iam diu est consecutus, ut, in quo
 4        I, XXX    |      omniaque iam ex ipso, quae diu cupimus, cognituros." ~
 5        I, XXXIII |         neque ea quisquam, nisi diu multumque scriptitarit,
 6        I, XXXV   |        habemus oti, quantum iam diu nobis non contigit, ne graveris
 7        I, XLII   |       facere licuerit, quod iam diu cogito, aut alius quispiam
 8        I,  LX    |      primus ostenderis, qui iam diu multo dicis remissius et
 9       II,  XI    | publicam facta arbitrarer, eui; diu retentus sum, multa audivi,
10       II, XXIII  |     genere versati, quorum quam diu mansit imitatio, tam diu
11       II, XXIII  |        diu mansit imitatio, tam diu genus illud dicendi studiumque
12       II, LVII   |          de quibus Antonius iam diu loquitur, ars ulla sit:
13       II, LXXI   |         locum, censeo, ut satis diu te putes requiesse et iter
14      III,  II    |  conspicere potuerunt! Nam quam diu Crassi fuit ambitionis labore
15      III,  II    |      labore vita districta, tam diu privatis magis officiis
16      III,  XI    |                 43] Athenis iam diu doctrina ipsorum Atheniensium
17      III, XVII   |        disputationibus sunt iam diu fracta et exstincta.
18      III, XXV    |        sensibus unguentis minus diu nos delectari summa et acerrima
19      III, XXXVIII|      usu cotidiani sermonis iam diu intermissa, quae sunt poetarum