Liber, Caput

 1        I, XXIII  |    Scaevola, fas mihi non esse puto - respondeo, mihi dicendi
 2        I, XXVI   |         sed etiam poena dignum puto. Equidem et in vobis animum
 3        I, XXVIII |     facere possit, detrudendum puto." ~
 4        I, XXXVII |        efferendum et laudandum puto, quod, cum P. Scaevolae
 5        I, XLIX   |   officio ac nomine; atque eum puto esse, qui et verbis ad audiendum
 6        I, LXI    |       in histrionibus spectari puto;
 7       II,  XI    |       nostra civitate tributum puto. Sed non omnia, quaecumque
 8       II, XVI    |    comprehendenda esse oratori puto; si minus ut separatim de
 9       II, XXXVIII|    Diogene venisse commemoras, puto plus huic nostro studio
10       II,   L    |   doctrinam esse non mediocrem puto." "Atqui, si ita placet,"
11       II, LIV    |    inquit "omni de re facilius puto esse ab homine non inurbano,
12       II, LXVI   |      essent faceta, dixisse me puto; rerum plura sunt, eaque
13       II, LXIX   |  quidem," inquit "neminem enim puto esse tam durum, cui non
14       II, LXX    |       videbatur - "ego liberum puto esse: qua libet pascitur."
15       II, LXXII  |        cavendum et providendum puto quodque me sollicitare summe
16       II, LXXXIX | Equidem etiam hoc me adsecutum puto, quod magno sum levatus
17      III, XXV    |       enim a me iam exspectari puto, ut moneam, ut caveatis,
18      III, LII    |      facitis, tamen admonendos puto, ne quid esse aliud oratoris