Liber, Caput

 1        I,  II   | eruditissimorum hominum artibus eloquentiam contineri statuam, tu autem
 2        I, XVIII |       esse neminem, atque ipsam eloquentiam, quod ex bene dicendi scientia
 3        I, XXIII |         quaedam ad consequendam eloquentiam esse maiora." ~
 4        I, XXXII |        collegisse; sic esse non eloquentiam ex artificio, sed artificium
 5        I, LIX   |        in voce, quae una maxime eloquentiam vel commendat vel sustinet,
 6       II,   I   |   prudentiam atque incredibilem eloquentiam consecuti, inanis omnis
 7       II,  II   |    fateor; talem vero exsistere eloquentiam, qualis fuit in Crasso et
 8       II,   X   |       optime facere oportet, ut eloquentiam laudet; debet enim ad eam
 9       II, XII   |        quae ego paulo ante, cum eloquentiam laudarem, dixi oratoris
10       II, XIV   |   verborum non impolitus magnam eloquentiam ad scribendum attulit, sed
11       II, LXXIII|      Crassusque plurimis verbis eloquentiam laudaret tuam, dixisse me
12       II, LXXXIX|             363] neque eo minus eloquentiam tuam et multo magis virtutem
13      III, XVIII |   gratiam, quod soli ex omnibus eloquentiam virtutem ac sapientiam esse
14      III, XIX   |         item omnibus philosophi eloquentiam despexerunt, oratores sapientiam,
15      III, XXXIII|    coniunctum, nemo discit; aut eloquentiam, quam in clamore et in verborum
16      III, XXXVI |        est ad eam, quam specto, eloquentiam; ex qua ipsa tamen permulta
17      III, XXXVI |     volui, non ut desperarem me eloquentiam consequi posse, sed ut aliquid
18      III, XLIV  |       pati posset, a poetica ad eloquentiam traducenda duxerunt.