Liber, Caput
1 I, VI | veteris puerilisque doctrinae quendam ordinem praeceptorum, sed
2 I, VIII | narrare Crassum sermonem quendam de studio dicendi intulisse.
3 I, XVII | dicere eum non egregium quendam hominem atque admirandum
4 I, XXX | nisi studium et ardorem quendam amoris? sine quo cum in
5 I, L | libasse; fateor enim callidum quendam hunc et nulla in re tironem
6 I, LVI | Crassum consulendi causa quendam rusticanum, qui cum Crassum
7 I, LXI | unum quemque nostrum quasi quendam esse Roscium; dixistique
8 I, LXII | Crassus "operarium nobis quendam, Antoni, oratorem facis
9 II, X | oratorem descripseras, inopem quendam humanitatis atque inurbanum."
10 II, XXIII| quidem oratoribus leporem quendam et salem, alter acutissimum
11 II, LIX | id quid esset, senem tibi quendam oppidanum dixisse: "lacerat
12 III, XIV | et in ipsa oratione quasi quendam numerum versumque conficiunt,
13 III, XXXV | disciplinae suae versumque quendam Philoctetae paulo secus
14 III, XLIII| conlocationem primum, deinde modum quendam formamque desiderat. Conlocationis
15 III, LV | et causae capitis alium quendam verborum sonum requirunt,
16 III, LVII | Omnis enim motus animi suum quendam a natura habet vultum et
17 III, LIX | Theophrastus quidem Tauriscum quendam dicit actorem aversum solitum
|