Liber, Caput

 1        I,   I  |      Quinte frater, illi videri solent, qui in optima re publica,
 2        I, XXVII|        minus bene fecerunt quam solent, aut noluisse aut valetudine
 3        I, XXIX |       plura fortasse dixi, quam solent Graeci dicere, in te, Sulpici,
 4        I,  LI  |    quibus uti philosophi maxime solent, Crasse, perturbor, quod
 5        I,  LI  |         quae a philosophis dici solent? Qui partim omnino motus
 6        I, LVII |   omnino in iudicium vocari non solent. Num quis eo testamento,
 7        I, LXII |    proposita in utramque partem solent copiosissime dicere.
 8       II,  IV  |         sit maior quam, ut illi solent, quocumque in loco, quoscumque
 9       II, VII  | sermonis, sed etiam Graeci ipsi solent suae linguae subtilitatem
10       II, XXIII|  interdum, ut in herbis rustici solent dicere in summa ubertate,
11       II, XXX  |       causarum defensiones quas solent magistri pueris tradere,
12       II, XXXIV|       ornata mihi quidem videri solent, si eius modi sunt, ut ea
13       II, LXXI |       laudari magis quam rideri solent;
14       II, LXXI |       dicuntur, salsiora videri solent.
15       II, LXXXV|      omnino laude dignae videri solent.
16      III, XXVII|         de universa re tractari solent, communes a veteribus nominati