Liber, Caput

 1        I,  II    |     laude aut cum boni senatoris prudentia comparandam putet, convertat
 2        I, XIV    |     rerum civilium cognitione et prudentia; num admoveri possit oratio
 3        I, XXXVI  | scientiam et copiam rerum in tua prudentia sciebam inesse; in oratoris
 4        I, XLIV   |     praestiterint nostri maiores prudentia ceteris gentibus, tum facillime
 5        I, XLIX   |     dicendo minime contemnendus, prudentia tamen rerum magnarum magis
 6       II, XVI    |     iustitia, de continentia, de prudentia, de magnitudine animi, de
 7       II, XXX    |         occurrit naturali quadam prudentia, non his subductionibus,
 8       II, XXX    |        haec quidem et in vulgari prudentia sita; sed illa quaerenda,
 9       II, XXXV   |      aliquid proficere videatur, prudentia est; deinde ut in eis locis,
10       II, XXXVIII|      ratione tractanda non eadem prudentia qua ille, sed usu in hoc
11       II,  LX    |   fructus. Tempus igitur dicendi prudentia et gravitate moderabimur;
12       II, LXXVI  |         quae oratorum iudicio et prudentia comparatur: nam ut aliquid
13      III, XIV    |      probitate iungenda summaque prudentia; quarum virtutum expertibus
14      III,  XV    |      voluntate. Eadem autem alii prudentia, sed consilio ad vitae studia
15      III, XVI    |   totiusque iudicio Graeciae cum prudentia et acumine et venustate
16      III, XXIII  |    noctis virum summa virtute et prudentia videbamus, philosopho cum