Liber, Caput

 1        I,   X   |   civili; et haec aetas vestra praeter te, Crasse qui tuo magis
 2        I, XLIV  |       quam sit omne ius civile praeter hoc nostrum inconditum ac
 3        I, LXI   |   explodi. A quibus enim nihil praeter voluptatem aurium quaeritur,
 4       II,  XL   |      in illo ipso loco et nemo praeter te ibi visus est et causa
 5       II, LIV   |       et Rhodii et Byzantii et praeter ceteros Attici excellunt;
 6       II, LIV   |       fere quisquam reperietur praeter hunc in utroque genere leporis
 7       II, LXIII |     esset illud genus ridiculi praeter exspectationem; sed quia
 8       II, LXIX  | rogavit "num quid aliud ferret praeter arcam."
 9       II, LXX   |   magis ridetur, quam quod est praeter exspectationem, cuius innumerabilia
10       II, LXX   |     numquam audieris." Hoc ita praeter exspectationem accidit,
11       II, LXXIX |       crudelis, si nefanda, si praeter opinionem, si immerito,
12      III, VIII  |     singulare? Quis umquam res praeter hunc tragicas paene comice,
13      III, XXIV  |     essent, videbam tamen esse praeter hanc exercitationem linguae
14      III, XXV   | voluptarius quique dulcitudine praeter ceteros sensus commovetur,
15      III, XXXIII|       135] Quid enim M. Catoni praeter hanc politissimam doctrinam
16      III, XXXIV |        et vocarentur: hi omnes praeter Milesium Thalen civitatibus