Liber, Caput

 1        I, VIII   |         tenere hominum [coetus] mentis, adlicere voluntates, impellere
 2        I, XLIII  |        nostra tueri, ab alienis mentis, oculos, manus abstinere. ~
 3        I,  LI    |    dixisti, neminem posse eorum mentis, qui audirent, aut inflammare
 4        I,  LI    |       esset iracundia, fervorne mentis an cupiditas puniendi doloris?
 5        I, LII    |  aliquid aget aut erit acturus, mentis sensusque degustet;
 6       II, XVI    |       vim adeptus sit, ut eorum mentis, qui aut de re publica aut
 7       II, XXXVIII| interesse, quod ille eadem acie mentis, qua rerum omnium vim naturamque
 8       II, XLII   |    errore aut aliqua permotione mentis quam veritate aut praescripto
 9       II, XLIV   |         quae alio quodam genere mentis iudicum permovet impellitque,
10       II,  LI    |    hominibus, ut nihil ad eorum mentis oratione flectendas proficere
11       II, LXXVII |       opere debent, ut ad eorum mentis, apud quos agetur, movendas
12       II, LXXXI  |     locis tum maxime extremo ad mentis iudicum quam maxime permovendas
13      III, XIV    |  scientiam complexa rerum sensa mentis et consilia sic verbis explicat,
14      III,  XV    |      fortasse docti, sed impetu mentis simili et voluntate. Eadem
15      III, XLI    |         illa, quae audita sunt, mentis oculi feruntur; et quoniam
16      III, LIII   |        quasi inrepit in hominum mentis, alia dicentis ac significantis