Liber, Caput

 1        I, XXII   |       omnia, de quibus quisque audire vellet, esse paratum denuntiaret;
 2        I, XXII   |      te, Sulpici, de eis rebus audire velle, adduxissem huc Graecum
 3        I, XXVIII |      maximam: saepe enim soleo audire Roscium, cum ita dicat,
 4        I, XXXI   |      existimaturum tum, cum ea audire cupiebas, causam cur cuperes
 5        I, XXXII  | breviter de arte decursa sunt, audire cupimus, quamquam sunt nobis
 6       II,   V    |   tamen eorum auditores discum audire quam philosophum malunt;
 7       II, XXXVI  |    admovere aurem et, si palam audire eos non auderes, ne minueres
 8       II, LIII   |       proprium sui iudici est, audire desiderant; nec cum in eam
 9       II, LXXI   |  habetis ea, quae vultis ex me audire, de quibus quidem accuratius
10       II, LXXXVII|        verborum apparatum? Ita audire vel eum, unde discas, vel
11       II,  XC    |   nobis" inquit "causa, cur te audire cupiamus; sin, quod facilius,
12       II,  XC    |      mallet, quam primum tamen audire velle dixerunt. ~
13      III, XII    |        mihi aut Naevium videar audire, sono ipso vocis ita recto
14      III, XXXII  |       qua de re quisque vellet audire; cui tantus honos habitus
15      III, XXXVI  |      pertinent; quae ego ex te audire volui, non ut desperarem
16      III,  LX    |      idem Gracchus, quod potes audire, Catule, ex Licinio cliente