Liber, Caput

 1        I,   I  | asperitatibus rerum vel angustiis temporis obsequar studiis nostris
 2        I,  XX  |        esset tradenda, sed exigui temporis aut falsa aut certe obscura
 3        I, LXII |           et nos ipsi, quoniam id temporis est, valetudini demus operam."
 4       II,   I  |         institutae scriptionis ac temporis, neminem eloquentia non
 5       II,   V  |          Ac si tibi videntur, qui temporis, qui loci, qui hominum rationem
 6       II, LVI  |   rationem oportere hominum, rei, temporis, ne quid iocus de gravitate
 7       II,  LX  |                              247] Temporis igitur ratio et ipsius dicacitatis
 8       II, LXVII|       dicere "P. Mummium cuiusvis temporis hominem esse," sic profecto
 9       II,  XC  |       nunc quidem, quoniam est id temporis, surgendum censeo et requiescendum;
10      III,  XV  |         facultate vacui ac liberi temporis multo plura, quam erat necesse,
11      III, XXII |        tantum tribuisse doctrinae temporis, quantum mihi puerilis aetas,
12      III, XXIII|       spectet, opus esse arbitror temporis, quantum sibi ei sumpserunt,
13      III, XXIV |   cognoscenda, quae dicis, fuisse temporis." "Pergisne" inquit Crassus "
14      III, XXXVI|        neque enim fuit tam exigui temporis; sed apud hos quid profeceris
15      III, LXI  |           non ut volui, sed ut me temporis angustiae coegerunt; scitum