Liber, Caput

 1        I,  IV     |   perfecta, in hac ipsa civitate profecto nulla umquam vehementius
 2        I, XII     | elegantia non utuntur? Vnum erit profecto, quod ei, qui bene dicunt,
 3        I, XIII    |          aedilis curulis est et] profecto, nisi ludos nunc faceret,
 4        I,  XV     |   philosophia, communicarit; hoc profecto efficiet ut, quamcumque
 5        I, XVII    |       esse posset, tu esses unus profecto, qui et meo iudicio et omnium
 6        I, XXX     |                         135] Sed profecto studia nihil prosunt perveniendi
 7        I, XXXIII  |        facile vincit, hanc ipsam profecto adsidua ac diligens scriptura
 8       II,   I     |         saepe quaesivi. Non erit profecto tibi, quod scribo, hoc novum;
 9       II,  IV     |         videantur, et te exorabo profecto, ut mihi quoque et Catulo
10       II, XLI     |          vel rapere possit nihil profecto praeterea ad dicendum requiret.
11       II, LXVII   |      temporis hominem esse," sic profecto se res habet, nullum ut
12       II, LXXXVIII|      debuit. Sed mihi ignoscetis profecto, si modo, quae causa me
13      III, XXXVI   |          aut si ego sum tardior, profecto numquam conquiescam neque
14      III, XLII    |      iustitia confecit." Videtis profecto genus hoc totum, cum inflexo
15      III, LVII    |    efficeret ipsa per sese, arte profecto non egeremus; verum quia