Liber, Caput

 1        I,   X   |   dicendis ad persuadendum tua plurimum valeat oratio, denique ut
 2        I, XXVII |      cur, ut in quoque oratore plurimum esset, ita maxime is pertimesceret,
 3        I, XXXIII|        plerique fugimus), quam plurimum scribere. Stilus optimus
 4        I, LVII  | versata est in eo, ut scriptum plurimum valere oportere defenderet,
 5       II,   I   |     Crassus dilexit ex omnibus plurimum, et patruus, qui cum Antonio
 6       II, XXXV  |      tum in causis defendendis plurimum valet. Haec praecipue colenda
 7       II, LXV   |     quo genere ne illud quidem plurimum distat, quod Glaucia Metello "
 8       II, LXXVII|       et commovendo perficiunt plurimum, quamquam maxime proprius
 9       II, LXXXII|       non videntibus aliis, is plurimum vidit.
10      III, XXVII |      dixi, amplificatio potest plurimum, eaque una laus oratoris
11      III, XXXII |    loquar? Quorum unus quisque plurimum ut temporibus illis etiam
12      III, XXXVII|      etiam bene loquendi valet plurimum.
13      III, XLV   |  utilitatem in se continerent, plurimum eadem haberent vel dignitatis
14      III,  LI   |         197] Mirabile est, cum plurimum in faciendo intersit inter
15      III, LIII  |        quae et in exponenda re plurimum valent et ad inlustrandum