Liber, Caput

 1        I, XVII  | oratoribus - pace horum dixerim laudem reliquisti.
 2        I, XXIII |      eloquentiae maiorem tribui laudem quam humanitatis; qua nunc
 3        I, XXVIII|      huius histrionis oratoriam laudem dirigamus, videtisne quam
 4        I, XXXII |     secuti oratores eloquentiae laudem sint adepti, sed, quae sua
 5       II,  II   |         vel me hercule etiam ut laudem eorum iam prope senescentem,
 6       II, XII   |       quid dicant, unam dicendi laudem putant esse brevitatem.
 7       II,  LI   | benefacta diligi volemus, eorum laudem atque gloriam, cui maxime
 8       II, LXXIV |      neque tamen ullam adsequor laudem; homines enim imperiti facilius
 9       II, LXXXIV|    contionem, quae ad orationis laudem minime accommodata est.
10       II, LXXXIV|          non habent in se veram laudem, quae deberi virtuti uni
11       II, LXXXIX|       statui neminem sapientiae laudem et eloquentiae sine summo
12       II,  XC   | orationis non attigit neque eam laudem, ex qua eloquentia nomen
13      III, XXXVI | quattuor partis omnem orationis laudem discripseras, cum de duabus
14      III, XXXVI |        quae ad ipsius orationis laudem splendoremque pertinent;
15      III,  LX   |       actionis autem usum atque laudem maximam sine dubio partem