Liber, Caput

 1        I, XXVII |       noluit" inquiunt "hodie agere Roscius," aut "crudior fuit";
 2        I, XXXI  |  memoria saepire; ad extremum agere cum dignitate ac venustate.
 3        I, XXXVII|       amicorum tractare atque agere coepisse, quam ius civile
 4        I, XLII  | ornare, disponere, meminisse, agere, ignota quondam omnibus
 5        I, LVI   |   erciscundae familiae causam agere non possit.
 6       II,  VI   |     huc veni, hoc ipsum nihil agere et plane cessare delectat.
 7       II, XIX   |      mandare, tum ad extremum agere ac pronuntiare; rem sane
 8       II, XXIV  |     quo liberius loquatur, et agere adversari causam, ut ille
 9       II, XLVI  |     cum ageret, tamen [recte] agere sine dolore non poterat,
10       II,  LV   |      regio liberavit? Quid te agere? Cui rei, cui gloriae, cui
11       II, LXVIII|    inquit "tibi tuum negotium agere licebit."
12       II, LXXXVI|       potestate; si enim vere agere volueris, omnia tibi relinquo;
13      III, XIII  |     vester aequalis Pomponius agere coepit, non aeque quid dicant,
14      III, XXIII | avunculum vix intellegeres id agere, cum ageret tamen, Africanum.
15      III, XXIII |   tota vita nihil velis aliud agere, ipsa tractatio et quaestio