Liber, Caput

 1        I,   X  |                   39] Quid? Leges veteres moresque maiorum; quid?
 2        I, XLI  |         existimatur: primum, quia veteres illi, qui huic scientiae
 3        I, LVIII|           nosse debere, non vides veteres leges aut ipsas sua vetustate
 4       II, XLVII|          me ipsum, qui non heroum veteres casus fictosque luctus velim
 5      III,   V  |                20] Ac mihi quidem veteres illi maius quiddam animo
 6      III,   X  |         et poetis; sunt enim illi veteres, qui ornare nondum poterant
 7      III,  XV  |           rationem vimque dicendi veteres Graeci sapientiam nominabant;
 8      III, XIX  |         72] Namque, ut ante dixi, veteres illi usque ad Socratem omnem
 9      III, XIX  |             73] Sed ut pontifices veteres propter sacrificiorum multitudinem
10      III, XIX  |          nomine separaverunt, cum veteres dicendi et intellegendi
11      III, XXXII|           conlocare! Namque illos veteres doctores auctoresque dicendi
12      III, XXXIV|        videretur; cuius in labris veteres comici, etiam cum illi male
13      III, XLIV |         esse puerile; versus enim veteres illi in hac soluta oratione
14      III,  LI  | perfectumque cernunt. Itaque illi veteres, sicut hodie etiam non nullos