Liber, Caput

 1        I, XXII  |    ille "immo vero," inquit "Sulpici, rogemus Antonium, qui et
 2        I, XXII  |    Cotta, arbitrarer aut te, Sulpici, de eis rebus audire velle,
 3        I, XXIX  | solent Graeci dicere, in te, Sulpici, divina sunt;
 4        I, XXXI  |     Crassus "atqui arbitror, Sulpici, cum audieris, non tam te
 5        I, LIII  |  Galbam Rutilius, quod is C. Sulpici Gali propinqui sui Q. pupillum
 6       II, XXVII |  locos - vobis hoc, Cotta et Sulpici, dico - multa commentatione
 7       II, XXXII |      ad vos, Cotta noster et Sulpici: quo modo nunc se istorum
 8       II, XLVII |   Quam ob rem hoc vos doceo, Sulpici, bonus ego videlicet atque
 9       II, XLIX  |    iudicum quam doctis, tua, Sulpici, est a nobis tum accusatio
10       II, LXXV  | existimor; ut, cum te ipsum, Sulpici, obiurgabam, quod ministratorem
11      III, XII   |  noster, cuius tu illa lata, Sulpici, non numquam imitaris, ut
12      III, XII   |      Crassus inquit "possum, Sulpici, te reprehendere, quoniam
13      III, XXXVII|      et tibi non incognitas, Sulpici: quis enim de isto genere
14      III, LXI   |    est tibi, Cotta, et tibi, Sulpici, vigilandum ac laborandum;