Liber, Caput

 1        I, III |       a consuetudine communis sensus abhorrere. ~
 2        I, XIV |     admoveri possit oratio ad sensus animorum atque motus vel
 3        I,  LI |      peragrat per animos, ita sensus hominum mentisque pertractat,
 4       II, XXXV|       perspiciamus omnis, qui sensus animi plerumque indicant,
 5      III, VII | genere delectent; et reliquos sensus voluptates oblectant dispares,
 6      III, XXIV|       iucunda, quam maxime in sensus eorum, qui audiunt, influat
 7      III, XXV |    admirabilis, ut polita, ut sensus, ut doloris habeat quantum
 8      III, XXV |      sit, cur ea, quae maxime sensus nostros impellunt voluptate
 9      III, XXV |       etiam gustatus, qui est sensus ex omnibus maxime voluptarius
10      III, XXV |   dulcitudine praeter ceteros sensus commovetur, quam cito id,
11      III, XXV |      ac fuco offenditur, quod sensus in nimia voluptate natura,
12      III,  XL | quidem sumpta ratione est, ad sensus ipsos admovetur, maxime
13      III,  XL |      maxime oculorum, qui est sensus acerrimus.
14      III, LIX |   acutae non acutorum hominum sensus praetervolant: accio quae