Liber, Caput

 1        I,  XI   |       conceditis? Dicendi enim virtus, nisi ei, qui dicet, ea,
 2        I, XLIII |   expetendam videmus, cum vera virtus atque honestus labor honoribus,
 3        I, LII   |                  226] Potestne virtus, Crasse, servire istis auctoribus,
 4       II, LII   |      tum adflicta et prostrata virtus maxime luctuosa est. Et
 5       II, LIX   |        Est autem huius generis virtus, ut ita facta demonstres,
 6       II, LXX   |    quid huic abest nisi res et virtus?" Bella etiam est familiaris
 7       II, LXXXIV|  putatur; sed tamen, quod ipsa virtus in earum rerum usu et moderatione
 8       II, LXXXIV|                           343] Virtus autem, quae est per se ipsa
 9       II, LXXXV |     facillime; ea enim denique virtus esse videtur praestantis
10      III,   I   | ingenium, illa humanitas, illa virtus L. Crassi morte exstincta
11      III, XXIX  |    scientiaque perquiritur, ut virtus suamne propter dignitatem
12      III, XXIX  |       disputetur, num interire virtus in homine aut num in vitium
13      III, XLIII |      omnis singulorum verborum virtus atque laus tribus exsistat