Liber, Caput

 1        I, III    |     qui grammatici vocantur, penitus se dedit, quin omnem illarum
 2        I,   V    | generi rerum natura tribuit, penitus pernoscendi, quod omnis
 3        I, XII    | incitantur aut reflectuntur, penitus perspexerit, dicendo quod
 4        I, XIX    |  moverentur; haec autem esse penitus in media philosophia retrusa
 5        I, XXI    |   excipere possemus; ut vero penitus in eam ipsam totius huius
 6        I, XXIII  |      euit Antonius, ex rebus penitus perspectis planeque cognitis
 7        I,  LI    | mores hominum atque rationes penitus perspexerit, in quo philosophia
 8       II, XXIV   |                 104] Cum rem penitus causamque cognovi, statim
 9       II, XXVIII |      quod non in memoria mea penitus insederit: itaque ego is,
10       II, XXXV   |     non adsequatur: causa ut penitus, quod initio dixi, nota
11       II, XXXV   |       pervolvatur animus, ut penitus insinuet in causam, ut sit
12       II, LXXVIII| causas posse transferri, sed penitus ex ea causa quae [tum] agatur,
13      III, XXXI   | rebus obscuritas, ut eas non penitus acri vir ingenio cernat,